lise yıllarında çekilen en büyük sıkıntı

lisenin getirdiği azgınlıkla kız arkadaşlığınla her kuytu köşede hayvancasına sevişirsin, sevişirsin ve sevişirsin pipin saatlerce erekte halde kalır ama boşalma dediğimiz eylemi gerçekleştiremediğimiz için taşak diye tabir ettiğimiz testisler 10 kilo meniyle dolar. o sevişmeden sonra apıç arasında bir ağrı başlarki sorma gitsin. taşaklarını kesip kızın suratına fırlatası gelir insanın.

lise tarihinde devamsızlıktan kalan kimse görmememe ve kalmayacağımı bilmeme rağmen her yıl ikinci dönemin başlarına doğru götüm tutuşurdu. devamsızlık haklarını okulun ilk ayından arkadaşlarla kaçarak bitiren ben geriye kalan zamanlarda alarmı sabahın altısına kurup geç kalmamak için dua ederdim. hani değdi de, okuldan kaçıp sadece internet kafeye giden tipler değildik. yeri geldi galata'ya balığa gittik, yeri geldi karaköy ara sokaklarındaki eski kiliseleri dolaştık, yeri geldi cumayı sultanahmet'te kıldık, yeri geldi moda sahilde haydarpaşa'yı izledik, yeri geldi kadıköy'ün bi ara sokağında çekirdek kola yaptık. buraya sığdıramıycağım her boku yedik. kısacası okuldan kaçtığımız zamanları resmen küçük kültürel tatillermiş gibi kullandık. zevkli günlerdi ama geri dönmek istemem. ulan acaba bırakırlar mı diye ne içim içimi kemirirdi beee

her yerde o vardı. her yerde. doğaldı tabii öyle olması ama hayatımı acaip zorlaştırıyordu. kantine bile giremiyordum

en yakın arkadaşım diyip güvendiğim kişinin arkamdan işler çevirdiğini öğrenmiştim. başka bir arkadaşım söylediğinde inanmadım alıp karşıma "böyle böyle yapmışsın bak öyle diyorlar, yapmadım de niye yalan söylüyorsun diye gidip karşısına dikilelim kızın" diyince hiçbir şey söylemediğinde kimseye güvenmemem gerektiğini anlamıştım. ama akıllanır mıyım yine güvendim yine kazık yedim allah'n belası üniversitesinde.

sivilcelerim yüzünden mayın tarlası geldi okula diyorlardı gururumuzu o zamandan kırdılar aq

kızlarla iyi geçinememdi. şimdi geçinmeye çalışabilecrğim kız yok çünkü makina mühendisliğinin hazırlığında bile kız yok

varoluşsal sıkıntılar

yurtta kalmak. rezalet. küçücük odaya 6 kişiyi sıkıştırırlardı, geceleri havasızlıktan boğazım kururdu, öksürmekten kusacak hale gelirdim. sürekli hasta olurdum bi de. meyve çıkmazdı yurtta ben de alamazdım marketten. her yıl koli koli kitap taşırdım tatillerde otobüsle, evden yurda yurttan eve.

Disiplinli bir okulda okumak. Tamam güzel yanları da vardı ama abi haftada 168 saat var ve sen bu 168 saatin sadece 6 saatinde okulun bahçesinin dışında olabiliyorsun. Olum haftasonu çarşı izni diye bir şey vardı sanki askeri lisede okudum amına koyayım olaya bak alt tarafı kıçı kırık bir öğretmen lisesiydi. Ayrıca yurtta birisi bir şey yapınca tüm yurt ceza alıyordu 2 hafta televizyon izlememe cezası falan asdfdasf 4 haftada bir eve gidebiliyordun. 6 dan sonra yurda tıkıyorlardı bizi, her gün 3 öğün zorunlu etüt falan. Hastaysan yurtta kalamıyorsun yurt boşaltılmak zorunda gidip okulda hasta hasta derse girmek zorunlu falan daha neler neler asdfasf

toplu taşıma kullanmak. 1'i ortaokul olmak üzere yan yana 4 tane okul vardı. giriş çıkış saatleri aşağı yukarı aynıydı. 3 farklı toplu taşıma seçeneği vardı okulun konumuna göre ama hangisine binersen bin her şekilde dolu oluyordu. 20 dakika arayla gelen 3 otobüse binemedim diye sinirlenip 6km yol yürüdüğümü biliyorum.

Hiç arkadaşım yoktu. Bence yeterli.

Son yıl be hocalar sürekli neden boş oturuyorsun diyordu napak yani yemek yemeden iki konuşmadan ders mi çalışalım tabi bizde robottuk onun haricinde çok güzeldi len lise

Karakterini oturtmaya çalışmak. Sıfır özgüven. Yenilen kazıklar.

Uyuyamamak. Uyursan uyandırılmak. Her kavgada müdür yardımcısının seni çağırması.(tabi yine uyandırarak...)

Akran zorbalığı

karakteristik orospu çocukları arasında tek başına hayatta kalmaya çalışmak